خسرو باباخانی، نویسنده کتاب «ویولن زن روی پل»:بزرگترین مانع پیشرفت انسان در زندگی، ترسهای او است
خسرو باباخانی، نویسنده کتاب «ویولن زن روی پل»:بزرگترین مانع پیشرفت انسان در زندگی، ترسهای او است

آئین معرفی و خوانش کتاب «ویولن زن روی پل» و کارگاه آموزش نویسندگی با حضور خسرو باباخانی نویسنده کتاب در مشهد برگزار شد.

به گزارش اخترشرق؛ آئین معرفی و خوانش کتاب «ویولن زن روی پل (روایت سفری از ظلمت به نور)» و کارگاه آموزش نویسندگی با حضور خسرو باباخانی، نویسنده کتاب و خانواده ایشان؛ حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر سبزیان، مدیرکل کتابخانه‌های عمومی خراسان رضوی؛ مهدی قزلی، مدیر انتشارات جام جم؛ علیرضا ملکی، مدیر موسسه کتاب رسان؛ مهری غلامپور، نویسنده؛ زهرا سلحشور، نویسنده و جمعی از علاقمندان در کتابخانه مرکزی امام خمینی (قدس سره) مشهد مقدس برگزار شد.

در ابتدا حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر سبزیان، مدیرکل کتابخانه‌های عمومی خراسان رضوی با بیان اینکه امروز به عنوان خواننده کتاب در این آئین حضور دارم، گفت: این کتاب از مسیر پرشتاب حضرت سیدالشهدا (ع) عبور کرده است. همانطور که پیامبر (ص) در حدیثی می‌فرمایند «به راستی که امام حسین (ع)، چراغ هدایت و کشتی نجات است»، سرعت اثربخشی این کتاب به واسطه سوار شدن نویسنده بر کشتی امام حسین (ع) است.
وی خطاب به خسرو باباخانی، نویسنده کتاب «ویولن زن روی پل»، اظهار داشت: خداوند به شما و قلمتان قدرت و اجر بدهد که با نوشتن این کتاب چه در عرصه ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی و چه در عرصه اجتماعی و کاهش آسیبها و معضلات اجتماعی گامی موثر برداشته اید. به عبارت دیگر به جای برگزاری کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی می‌توان با مطالعه این کتاب نتایج خوبی را دریافت کرد.

علی اکبر سبزیان با بیان اینکه این کتاب، امید را زنده نگه داشته است، گفت: به نظر بنده اسم این کتاب می‌توانست «ویولن زن روی پل امید» باشد.
وی با اشاره به گفته مهدی قزلی در رابطه با ماه طاووس علیخانی، همسر نویسنده کتاب، افزود: در واقع کتاب «ویولن زن روی پل» شخصیت جدیدی را به ادبیات ما اضافه کرده است. فردی که معنای جدیدی از تاب آوری را به جامعه ارائه داده است و می‌تواند الگویی برای زنان و بانوان امروز باشد.

مدیرکل کتابخانه‌های عمومی خراسان رضوی کتاب «ویولن زن روی پل» را فرا زمانی دانست و عنوان کرد: بدون شک این کتاب با گذشت زمان و مطالعه بیشتر از جایگاه والاتری برخوردار خواهد شد. پیشنهاد می‌کنم باشگاه کتابخوانی از افرادی که کتاب را خواننده اند، معرفی کرده‌اند و یا به واسطه آن اعتیاد خود را ترک کردند تشکیل دهید تا اثرات برجسته این کتاب را به خوبی احساس کنید.

در ادامه خسروباباخانی، نویسنده کتاب «ویولن زن روی پل» ضمن تقدیر از برگزاری این آئین گفت: وظیفه دارم از افراد بسیاری تشکر کنم اما به صورت ویژه از مهدی قزلی و علیرضا ملکی تشکر می‌کنم که در راستای معرفی و انتشار این کتاب کمک شایانی به من کرده اند.
وی با اشاره به شعری از فروغ فرخزاد با مطلع «می توان همچون عروسکهای کوکی بود»، افزود: می‌توانیم نگاهمان را از روی مسئله اعتیاد برداریم، ندید بگیریم و روی از جامعه برگردانیم اما این مسئله باعث کتمان درگیری بالغ بر یک سوم از خانواده‌های ایرانی با این مسئله نمی‌شود. امیدوارم این کتاب نیروی محرکه‌ای برای کمک به یکدیگر در مسئله اعتیاد شود.

خسرو باباخانی در رابطه با انتخاب نام کتاب، اظهار کرد: نام اولیه کتاب «و آنگاه که رستگار شدم» بود اما رضا امیرخانی و مهدی قزلی با آن موافقت نکردند، امیر خانی نام کتاب را دم دستی دانست. به پیشنهاد رضا امیرخانی در هنگام نوشتن کتاب هر اسمی که به ذهنم می‌رسید را یادداشت می‌کردم و برای او می‌فرستم تا اینکه در آن میان به نام «ویولن زن» رسیدیم.
وی افزود: ویولن زن روی پل، یک جوان، استاد دانشگاه با عزت نفس بالا است که دست بر قضا درگیر مصرف هیروئین نیز بود. در واقع انتخاب این نام برای کتاب باعث شد هر کسی با هر عقیده‌ای کتاب را یک بار در دست بگیرد و بخواند.

در پایان خسرور باباخانی، نویسنده کتاب «ویولن زن روی پل» در کارگاه نویسندگی، با اشاره به ادامه نام کتاب مبنی بر «روایت سفری از ظلمت به نور» گفت: مثلث نور از سه ضلع تجربه، آرامش و تفکر و مثلث جهالت از سه ضلع ترس، منیّت و ناامیدی تشکیل شده است.
بزرگترین مانع پیشرفت انسان، ترس‌های او است. منیّت را کنار بگذارید و جایگاهتان را از آنچه که هست پائین‌تر در نظر بگیرید تا بتوانید چیزهای جدیدتری یاد بگیرید.
ناامیدی آرزو کردن چیزی است که برایش تلاش می‌کنیم ونتوانسته‌ایم آن را به دست آوریم، اجازه ندهید این مسئله شما را از حرکت و تلاش بیشتر باز دارد.
وی دیالوگ را سریعترین راه انتقال اطلاعاتی دانست که باعث شگفتی خواننده می‌شود و افزود: آنچه که خواننده برداشت می‌کند در واقع اطلاعات پنهان در این دیالوگ‌ها است. دیالوگ باید این خصوصیت را داشته باشد که خواننده به راحتی بفهمد چه کسی، با چه فرهنگی، چه سطح سوادی، در چه جایگاهی و با چه جنسیتی آن را گفته است.
باباخانی نویسندگی را یک مثلث جادویی عنوان کرد و اظهار کرد: این مثلث شامل تجربه‌های زیستی، مطالعاتی و نوشتاری است. تجربه زیستی شامل تجربه‌هایی است که در زندگی خود بدست می‌آورید. مطالعه فراوان داشته باشید از هر نوعی که برایتان امکانپذیر است چرا که علاوه بر آشنایی با اصول نگارش باعث افزایش دایره لغات شما می‌شود.
اما این مسئله را نیز در نظر داشته باشید که مطالعه نباید صرف خواندن کتاب و نشریه باشد بلکه باید کمتر حرف بزنید و بیشتر گوش دهید و نگاه کنید. باید به جزئیات توجه بیشتری داشته باشید چرا که داستان از جزئیات تشکیل می‌شود.
وی تصریح کرد: در بخش نوشتاری نیز بنویسید، بنویسید و بنویسید، هر آنچه که به ذهنتان می‌رسد. می‌توانید از نوشتن خاطرات روزانه خود شروع کنید، بنویسید، بخوانید و مطالب مهم و شاخص آن را مشخص کنید.

گفتنی است، ضمن خوانش بخشهای مختلفی از کتاب توسط حاضرین در جلسه، آئین رونمایی از پوستر و امضای پوستر برنامه و تقدیر از نویسنده کتاب نیز برگزار شد.

image_printچاپ مطلب