مفتاح: نخستین اولویت امر به معروف و نهی از منکر، یادآوری آن به مسئولان است
مفتاح: نخستین اولویت امر به معروف و نهی از منکر، یادآوری آن به مسئولان است

معاون سابق رسانه، فرهنگ‌سازی و آموزش ستاد امر به معروف و نهی از منکر گفت: نخستین اولویت امر به معروف و نهی از منکر، یادآوری آن به مسوولان است، با اولویت‌بندی بهتر می‌توانیم این واجب شرعی را عملی کنیم. موضوع عفاف و حجاب با مقوله امر به معروف و نهی در اولویت دهم است و اولویت‌های مهم‌تری وجود دارد که مردم هم آن را درک می‌کنند.

به گزارش اختر شرق؛ محمدصالح مفتاح، فعال رسانه‌ای و معاون سابق رسانه، فرهنگ‌سازی و آموزش ستاد امر به معروف و نهی از منکر در جلسه مسأله حجاب، بررسی بایدها و نبایدهای پرداخت اجتماعی به مسأله حجاب با بیان اینکه در باب اهمیت امر به معروف و نهی از منکر، سخنان بسیاری رفته است اما در حوزه عمل تاکنون در خور این واجب بزرگ، کار مهمی انجام نداده‌ایم، عنوان کرد: اولویت فعلی این ستاد، پیوند با هنر و رسانه است و از این منظر از ظرفیت بسیاری برخوردار است.

مفتاح اضافه کرد: تلاش شده در ذهن مردم، موضوع عفاف و حجاب با مقوله امر به معروف و نهی از منکر در کنار هم قرار گیرد، در حالیکه این اولویت دهم است و با آنکه مهم است اما اولویت‌های مهم‌تری وجود دارد و مردم هم آن را درک می‌کنند و به کارآمد بودن این تذکر معترف‌اند.

این مقام مسئول، با بیان اینکه شکاف اجتماعی موجود، ناشی از مشکلاتی است که در پذیرش امر به معروف و نهی از منکر وجود دارد، اظهار کرد: تعیین حدود امر به معروف و نهی از منکر کارسازترین شیوه هم‌افزایی اجتماعی است و این کارآمدی با زبان هنر قابل درک خواهد بود.

مفتاح گفت: اصلاح و آسیب‌شناسی نحوه امر به معروف و نهی از منکر بسیار ضروری است. همچنین ظرفیت این فریضه نیاز به الگوسازی در حوزه‌های تخصصی مختلف دارد.

زهرا خاوری، جامعه‌شناس با بیان اینکه بدون تردید پوشش اسلامی برای زنان، از ضروریات دین مقدس اسلام است، چنان که آیات متعددی از قرآن بر این مطلب دلالت دارند، گفت: بدون تردید پوشش اسلامی برای زنان، از ضروریات دین مقدس اسلام است، چنان که آیات متعددی از قرآن بر این مطلب دلالت دارند.

وی ادامه داد: از طرفی مسأله حجاب یکی از جنجالی‌ترین مسائل دنیای دیروز و امروز است، به ویژه طرفداران اعلامیّه حقوق بشر، که با عنوان کردن «تساوی حقوق زن و مرد»، پوشش را برای زن دست و پاگیر دانسته، و آن را برخلاف آزادی قلمداد و به عنوان حمایت از حقوق زن، مطرح می‌نمایند، این مسأله را بسیار حسّاس نموده است، در صورتی که پوشش اسلامی را باید در مجموع ابعادش مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، که با توجّه به مجموع، به نفع زن و جامعه است، و نه تنها دست و پا گیر نیست و تضادی با آزادی ندارد، بلکه زنان در عین حفظ پوشش اسلامی، می‌توانند برترین فعالیّت‌های اجتماعی را داشته باشند، و در چارچوب آزادی‌های صحیح و مقبول، از حق آزادی خود بهره‌مند گردند، زیرا حجاب در اسلام به معنای پرده نشینی نیست، بلکه به معنای پوششی معقول برای جلوگیری از فساد، و حفظ کرامت زن است، و ما امروز در جمهوری اسلامی ایران می‌بینیم که زنان در همه صحنه‌ها و عرصه‌ها، از مجلس قانون‌گذاری گرفته تا آموزش و پرورش و بیمارستان‌ها و ادارات، می‌توانند در چهارچوب حفظ پوشش اسلامی، به کار و تلاش بپردازند، بی‌آن‌که حجاب اسلامی برای تلاش‌های آنان، مشکلی ایجاد کند، و حقّ آزادی صحیح آن‌ها را تضییع نماید.

وی افزود: حجاب در اسلام از یک مسأله کلّی‌تر و اساسی‌تری ریشه می‌گیرد، و آن این است که اسلام می‌خواهد انواع التذاذهای جنسی، چه بصری و لمسی و چه نوع دیگر به محیط خانوادگی و در کادر ازدواج قانونی، اختصاص یابد، اجتماع منحصرا برای کار و فعّالیت باشد، برخلاف سیستم غربی عصر حاضر، که کار و فعّالیت را با لذّت‌جویی‌های جنسی به هم می‌آمیزد، اسلام می‌خواهد این دو محیط را کاملاً از یکدیگر تفکیک کند.

این جامعه‌شناس بیان کرد: الگو یکی از طرق سازندگی درمراحل مختلف زندگی است. بسیاری از بی‌هدفی‌ها زاییده بی‌الگویی هاست. زبان الگو، زبان عمل است در نتیجه تأثیری که الگو برافراد می‌گذارد، بسیارعمیق‌تر و ماندنی‌تر ازگفتار است. به دلیل اهمیت الگو ادیان الهی و مکاتب بشری سعی درارائه الگو ازنوع خود انسان داشته ‌اند و ازنقش الگو درآبادانی و ویرانی جوامع غافل نبوده‌اند.

خاوری مطرح کرد: دین مبین اسلام الگوها و شاخص‌های‌متعالی ارائه داده و انسانها را به پیروی از سیره عملی و نظری آنان دعوت نموده است. اگر درمکاتب ساخته بشر، الگوی عملی وجود ندارد و آنان ناگزیرند ایده آلیستی بیندیشند، خوشبختانه درمکتب اسلام راستین یعنی تشیع، الگوهای بسیاری وجود دارد.

این جامعه‌شناس با بیان این مطلب که دامنه تأثیر گذاری اسوه‌ها از نظر قرآن اعم از حوزه فردی، اجتماعی و تاریخی است. در حوزه فردی نقش سرمشق‌ها اصلاح مناسبات اجتماعی و سیاسی است و درعرصه تاریخی تأثیر اسوه‌ها به تغییر و تحول در جهت گیریهای تاریخی ارتباط می‌یابد، گفت: هم اکنون جا دارد به این سؤال پاسخ گفته شود که آیا حضرت زهرا (س) الگوی زنان است یا الگوی انسان؟ و آیا سیره ایشان قابلیت پیروی برای همه انسانها را دارد و یا مختص زنان می‌باشد؟ پرواضح است که حضرت زهرا (س) الگوی کاملی برای همه انسانهاست و همه بشریت می‌توانند با تأسی از سیره ایشان راه نجات و سعادت خود را طی نمایند.

خاوری خاطرنشان کرد: کرامت‌ها وفضیلت‌ها مختص مردان نیست. چنانچه زنان جوهری داشته باشند، مسیر تعالی وبالندگی معنوی برای آنان هموار است. اگر علی علیه السلام الگو ونمونه انسان کامل و ایده آل است در وجود مرد بودن، زهرای مرضیه نیز الگوی ایده آل انسان کامل است درمظهر زن بودن. قران وقتی می‌فرماید: «لقدکان لکم فی رسول الله اسوه حسنه» مقصود از «لکم» همه انسان هاست، نه فقط مردان. این مطلب درمورد حضرت زهرا (س) نیز صادق است. آنچه فاطمه (س) را اسوه و نمونه ساخته، کمال انسانی اوست و بدین خاطر متعلق به عالم انسانیت است. ارزش‌های انسانی اختصاص به زن یا مرد ندارد و به تبع آن اسوه‌های انسانی نیز همین گونه اند. فاطمه (س) چنان که اسوه زنان است اسوه مردان نیزهست. (همانند پیامبران و امامان)

وی ادامه داد: بین زن نمونه بودن و نمونه زن بودن تفاوت است؛ زن نمونه یعنی زنی که سیره و روش او را همگان قادرند در زندگی اتخاذ واعمال نمایند و براساس سیره و سلوک او مسیرزندگی خویش را بپیمایند و نمونه زن یعنی زنی که میان زنان نمونه و الگوست.

این جامعه‌شناس گفت: بنابراین «تعادل و تنظیم روابط»، پی آمدهایی چون حضور پرنشاط، سالم، شاداب و تأثیرگذار برای مردان و زنان در عرصه‌های مختلف خانواده و جامعه خواهد داشت و بن بستی از فساد و تباهی در هیچ یک از میدانهای فعالیت ایجاد نخواهد کرد.

خاوری در پایان عنوان کرد: به هرحال آنچه که بر می‌آید این است که حجاب محدودیت ساز نیست بلکه ایجاد مصونیت می‌کند. البته باید ذکر کرد که حجاب فقط برای زنان نیست و برای مردان نیز ضروری به نظر می‌رسد. از بین رفتن حجاب در جوامع کنونی نماد رشد و پیشرفت نیست نماد عقب ماندگی و غربزدگی کشورهای اسلامی می‌باشد.

خبرنگار: سمانه جعفری

image_printچاپ مطلب