بدون شک تلاش کارکنان شرکت ملی پست در سطح جامعه بر هیچ‌کس پوشیده نیست ازاین‌رو بر آن شدیم که باهدف تشکر و قدردانی از کارکنان این مجموعه بزرگ مصاحبه‌ای با یکی از سر نامه‌رسان‌ها به عمل‌آوریم.
به گزارش اختر شرق؛ بدون شک تلاش کارکنان شرکت ملی پست در سطح جامعه بر هیچ‌کس پوشیده نیست ازاین‌رو بر آن شدیم که باهدف تشکر و قدردانی از کارکنان این مجموعه بزرگ مصاحبه‌ای با یکی از سر نامه‌رسان‌ها به عمل‌آوریم تا ضمن آشنایی با شرایط کاری موزعین از نظریات و تجربیات ایشان در خصوص کارنامه رسانی آگاه شویم.
-با عرض سلام و تشکر از اینکه وقتتان رو به ما دادید لطفاً خودتان را معرفی کنید؟
بانام و یاد خدا جمال آذر سرشت هستم سر نامه‌رسان پست رضا شهر و از سال ۸۴ مشغول به خدمت هستم.
-آیا از وضعیت کاری خودتان رضایت دارید؟
بله، اگرچه در اوایل خدمت شرایط کمی سخت بود ولی هر کاری سختی‌های خودش را دارد.
-چه چیزهایی باعث سختی کار موزعین می‌شود؟
شغل نامه‌رسانی شغلی است که در تمام فصول به‌صورت فیزیکی در معرض شرایط مختلف جوی (گرما، سرما، برف و باران) هست و همچنین استفاده طولانی‌مدت از موتور باعث بروز یک سری مشکلات جسمی از قبیل کمردرد، سینوزیت، بروز تصادفات که در بعضی موارد منجر به آسیب‌های جدی و حتی مرگ همکاران شده است.
-شما چطور با این سختی‌ها روبه‌رو شدید؟
من اوایل خدمت که تجربه کمتری داشتم مواجه با این دشواری‌ها برایم کمی سخت بود ولی در این شغل هم مثل تمام مشاغل دیگر داشتن انگیزه و پیدا کردن هدف بسیار تأثیرگذار است. شغل من چون یک شغل خدماتی است ممکن است از دید بعضی از افراد جامعه ازلحاظ موقعیت اجتماعی جایگاه مناسبی نداشته باشد و این موضوع باعث ناراحتی و یکی از سختی‌های کار من به شمار می‌آمد ولی بعد از مدت کمی متوجه شدم برخورد و رفتار خودم تأثیر بسیار زیادی بر رفتار متقابل مردم دارد. زمانی که خوشحالی مردم را بعد از دریافت نامه‌ها می‌دیدم و از لطف و محبتی که رفته‌رفته در بین من و مردم به وجود آمد احساس مفید بودن در جامعه را پیدا کردم و بعدها متوجه شدم اینکه افراد چه شغلی دارند خیلی حائز اهمیت نیست و مهم‌تر از خود شغل رفتار افراد است که می‌تواند به یک‌چیز ارزش و اعتبار دهد و از زمانی که من در شغلم خدمت به مردم را هدف اصلی قراردادم دیگر نه شرایط آب و هوایی و جوی برایم سخت بود نه در بعضی موارد برخورد مردم، چون هدف بالاتری را دنبال می‌کردم و آن‌هم رضایت خداوند در قبال خدمت بی توقع به بندگانش بود (خدمت تو کنی گوی زمیدان تو بری / ور تو نکنی هرکه کند او ببرد)
مرور کردن این موضوع که خدمت کردن به خلق جزء فضایل اخلاقی به‌حساب می‌آید باعث خوشحالی درونی برای من می‌شد و این موضوع باعث علاقه شدید به کارم شد.
-شرایط کاری موزعین طی این سال‌ها چه تغییراتی کرده است؟
سال ۸۴ که من وارد شرکت پست شدم وضعیت کاری نسبت به الآن خیلی متفاوت بود آن زمان باید در ثبت‌های کاغذی از گیرندگان امضا دریافت می‌کردیم و پیگیری‌ها کمی مشکل بود چراکه پس از شش ماه برای پیگیری یک پاکت نامه ناچار بودیم هزاران صفحه کاغذ را زیرورو کنیم تا بتوانیم بگوییم چه کسی این نامه را امضا کرده یا تحویل گرفته، همچنین مردم برای هر پیگیری ناچار بودند به اداره مراجعه کنند تا در شبکه داخلی پست وضعیت نامه آن‌ها را مشاهده و پاسخگوی آن‌ها باشیم. البته حجم کار به میزان الآن نبود به‌طورمعمول شصت الی هفتاد نامه در روز توزیع می‌کردیم که این تعداد سال‌به‌سال افزایش یافت و با زیادتر شدن خدمات پست این تعداد در حال حاضر به ۱۵۰ تا ۱۷۰ مرسوله در روز می‌رسد که اکثر این مرسولات پاکت‌های بزرگ پستی و بسته‌ها می‌باشند. اگرچه سرویس‌های پستی هم خیلی متنوع شده ولی شکل کار راحت‌تر شده، الآن خیلی راحت نامه را با استفاده از گوشی موبایل به گیرندگان تحویل می‌دهیم و همان موقع مرسوله به‌صورت آنلاین قابل‌پیگیری برای گیرنده و فرستنده است. الآن خیلی راحت مردم می‌توانند از منزل با استفاده از اینترنت ببینند که بسته پستی آن‌ها کجاست.
این فناوری‌ها و تغییرات چشم‌گیری که پست در این سال‌های اخیر داشته باعث شده کنترل و نظارت‌ها خیلی دقیق‌تر و به‌روزتر باشد و تأثیر آن در بالا رفتن کیفیت کاملاً مشهود است. همچنین پکیج‌های نامه‌رسانی مثل لباس، کلاه و … که باعث شده یک لباس متحدالشکل داشته باشیم و یک نظم و برابری در بین موزعین به وجود آمده به نظرم کار خیلی خوبی هست و امیدوارم مدیران محترم در جهت بهبود کیفیت این ملزومات توجه بیشتری داشته باشند.
-در ایام کرونا شرایط کاری به چه صورت بود؟
در تمام ایام کرونا حتی در روزهای تعطیل من و دیگر همکارانم مشغول کار بودیم و در اوایل که شکل بیماری و راه‌های انتقال آن هنوز مشخص نبود با ترس و نگرانی هم از بابت خودمان و هم از بابت خانواده مواجه بودیم چراکه کار ما در برخورد مستقیم با بسته‌های پستی و سطوح آلوده و همچنین تعامل با مردم بود، این باعث ایجاد شرایط دشواری برای ما می‌شد. در طول این مدت تعداد زیادی از همکاران درگیر این بیماری شدند و خانواده‌هایشان هم تحت تأثیر این موضوع قرار گرفتند. از طرف دیگر تغییر شکل خرید مردم از خرید حضوری به خرید غیرحضوری و اینترنتی و اقبال فروشندگان کالا به استفاده از شبکه پستی به دلیل هزینه بسیار ارزان‌قیمت و اعتماد به این شبکه باعث به وجود آمدن ترافیک سنگینی در کار نامه‌رسانی گردید.
در ماه‌های ابتدایی شروع کرونا ما تا غروب کار می‌کردیم تا بتوانیم نامه‌ها و خریدهای مردم را به دستشان برسانیم، اجتناب گیرندگان از امضا بر روی گوشی موبایل و همچنین عدم مراجعه به ورودی برخی اماکن باعث می‌شد که روند کار به‌کندی انجام پذیرد ولی بعد از تصمیماتی که اتخاذ شد در جهت پیشبرد شیوه‌نامه‌های بهداشتی امضا جای خود را به دریافت کد ملی گیرنده داد و در زمان کار تسریع صورت گرفت.
-شرکت ملی پست در این شرایط کاری چه تدابیری برای شما در نظر گرفت؟
سازمان ما هم مثل تمام شرکت‌ها و مؤسسات در سطح جهانی با یک پدیده نوظهور مواجه شده بود و از طرفی موقعیت و شرایط کاری ما طوری بود که نه امکان کم کردن نیرو وجود داشت و نه امکان دورکاری و نه تعطیل کردن، در همان اوایل به نامه‌رسان‌ها یک سری پک‌های بهداشتی دادند که شامل ماسک و الکل و دستکش بود که اگرچه کافی نبود ولی در آن زمان که این ملزومات کمیاب بود بسیار مفید واقع شد و بعدها هم هزینه‌ای برای تهیه این وسایل بهداشتی پرداخت شد. ضدعفونی بسته‌های پستی و رعایت پروتکل‌های بهداشتی هم تا حد زیادی باعث کم شدن استرس من و همکاران شد و همچنین گیرندگان محترم بسته‌های خود را بدون هیچ نگرانی می‌توانستند تحویل بگیرند، فکر می‌کنم این اقدامات نسبت به تمام اقداماتی که صورت گرفت در طول این مدت برجسته‌تر به نظر می‌رسد.
-چه پیشنهادی یا انتقادی در جهت بهبود شرایط کاری دارید؟
در ایام کرونا چون مرسولات ضدعفونی می‌شد و حجم کار هم خیلی زیاد شد مرسولات گاها با تأخیر به دست مردم می‌رسید که این امر موجب نارضایتی بعضی از هم‌وطنان عزیز می‌شد به نظرم در کنار فعالیت در شبکه‌های مجازی اگر از طریق رسانه ملی در سطح کشور یک تیزر کوتاه ساخته می‌شد که ما در این شرایط بدون تعطیلی و خستگی در حال انجام‌وظیفه هستیم شاید از ما هم همانند کادر درمان و سایر عزیزانی که در تمام ایام کرونا در خدمت هم‌وطنان بودند تشکر و قدردانی می‌شد. البته ناگفته نماند که در اخبار و رادیو و فضای مجازی توضیحاتی داده‌شده بود ولی به نظر من کافی نبود.
نشان دادن زحمات شبکه پستی باعث شناخت بیشتر مردم از شرایط کاری ما می‌شود و همچنین در برخورد آن‌ها تأثیرگذار است، دوم اینکه نامه‌رسان‌های زحمت‌کش به‌عنوان سفیران شادی و نماد اعتماد مردم به پست هستند اگر توجه خاصی به این کارکنان بشود که احساس تمایزی باشد بین ایشان و سایر عزیزان مشغول در پست (مثلاً تلاش چندین ساله آن‌ها در جهت قرار گرفتن کارشان در ردیف‌کارهای سخت) می‌تواند باعث ایجاد انگیزه مضاعف برای موزعین باشد.
