مسئول باغبانی جهاد کشاورزی شهرستان مشهد گفت: با توجه به ویژگیهایی منحصر به فرد آلوئه ورا به ویژه مقاومت به کم آبی و شرایط سخت محیطی، در سالهای اخیر توسعه کشت آن جزو سیاست‌های بخش باغبانی شهرستان مشهد بوده است.
به گزارش اختر شرق؛ محمد جعفری مسئول باغبانی جهاد کشاورزی شهرستان مشهد با بیان اینکه در حال حاضر نزدیک به پنج هکتار از مساحت گلخانه‌های این شهرستان به کشت آلورا اختصاص دارد که از این سطح سالیانه نزدیک به ۶۰۰ تن محصول تازه تولید می‌گردد، تصریح کرد: بزرگترین مجتمع تولید آلورا در کشور به مساحت حدود دو هکتار در شهرستان مشهد وجود دارد. این مجتمع با بیش از بیست واحد گلخانه برای ۴۰ نفر اشتغال مستقیم و ۱۲۰ نفر غیر مستقیم ایجاد شغل نموده است.
وی ادامه داد: فرآوری آلوئه ورا شامل تهیه ژل و پودر آلوئه ورا می‌باشد که در صنایع مختلف از جمله صنایع غذایی و تولید آب میوه، لوازم آرایشی و بهداشتی و تولید داروهای گیاهی و… کاربرد دارد. کلیه مراحل فرآوری این گیاه با ماشین آلات مخصوص صورت می‌گیرد.
جعفری با اشاره به اینکه این گیاه مصرف گسترده‌ای در صنایع داروسازی، آرایشی بهداشتی و صنایع غذایی دارا است، عنوان کرد: آلوئه ورا یکی از قدیمی‌ترین گیاهان داروئی در طول تاریخ بوده و طبق بررسی‌های به عمل آمده در نسخه‌های مصری قدیم، قدمتش به ۳۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد.
وی افزود: آلوئه ورا مخصوص مناطق گرم بوده و منشاء آن مناطق گرم آفریقا و هند می‌باشد. مناطق پراکنش آن جنوب مدیترانه، آفریقا و جزایر قناری می‌باشد.
مسئول باغبانی جهاد کشاورزی مشهد بیان کرد: بیش از ۲۰۰ گونه از جنس آلوئه ورا وجود دارد ولی فقط چهار تا پنج گونه آن دارای خاصیت داروئی می‌باشد که مهمترین آن‌ها barbadensis و vera هستند. این گونه‌ها در دوره نونهالی دارای لکه‌های مشخص روی برگ و دارای گلهای زرد می‌باشد.
محمد جعفری نیازهای اکولوژیک آلوئه ورا را از جمله، آلوئه ورا طالب آب و هوای گرم و نور کامل خورشید است، در حرارت زیر پنج درجه دچار سرمازدگی شده و از بین می‌رود، به کم آبی کاملا مقاوم بوده و بدون آب تا مدت‌ها تحمل می‌کند، وجود آب مداوم پای ریشه باعث پوسیدگی گیاه می‌شود، بهترین خاک، خاکهای با بافت لومی می‌باشد، خاک آن نباید دارای مقدار زیادی مواد آلی باشد و به منظور داشتن ژل با کیفیت بالا بهتر است کشت و کار آلوئه کاملا ارگانیک باشد، برشمرد.
محمد جعفری بیان کرد: این گیاه بسیار مقاوم به شرایط کم آبی می‌باشد. دوره آبیاری آن با توجه به بافت خاک و میزان دما می‌تواند هر ۱۵-۱۲ روز یکبار صورت گیرد. در طی بهار و تابستان آبیاری زمانی انجام می‌شود که خاک تقریباً خشک شده باشد. در غیر این صورت وجود دائم رطوبت آب در پایه موجب پوسیدگی آن می‌گردد.
لازم به ذکر است؛ این گیاه بسیار بردبار است و می‌تواند در هر خاکی رشد کند ولی خاکهای سبک که زهکشی داشته باشند را ترجیح می‌دهد. افزودن مواد درشت مانندشن و ماسه به خاک عامل سبک‌تر شدن خاک و نیز تبادل بهتر آب و هوایی می‌گردد. ایده آل‌ترین خاک حاصلخیز جهت کشت آلوئه، خاکهایی با بافت لومی میباشند. هر چند در خاکهایی با حاصلخیزی کمتر نیز می‌توان آن را کشت کرد. نکته قابل توجه این است که خاک مناسب کشت نباید دارای مقادیر زیادی مواد آلی باشد. به منظور داشتن زمان با کیفیت بالا بهتر است کشت و کار آلوده کاملاً ارگانیک باشد.
تکثیر از طریق پاجوش است. پاجوش‌ها از تنه اصلی تغذیه می‌کنند و دارای رنگ سبز روشن هستند. در صورت قطع برگهای پایه اصلی به علت وجود پاجوش گیاه رشد افقی پیدا خواهد کرد. پاجوش‌ها را زمانی که اندازه آن‌ها یک تا دو اینچ (جهت تکثیر درگلخانه) و شش تا هشت اینچ (جهت تکثیر در محیط بیرون) میباشند، جدا کرده و درگلدانهای مجزا کشت می‌کنند.
بهترین تراکم کاشت برای محیط آزاد با توجه به مساحت پوششی یک بوته آلوئه (cm75×۵۰) به طور متوسط به مقدار ۳۰ هزار بوته در هکتار می‌باشد. پس از جداسازی پاجوش‌ها و کاشت آن‌ها درگلدان آن‌ها را به مقدار کافی آبیاری نموده و سپس تا مدت سه هفته آن‌ها را بدون آب نگه داری کرده تا ریشه‌های جوان قدرت جذب آب را پیدا کنند. رنگ برگهای گیاه جدید امکان دارد برای مدتی به رنگ خاکستری متمایل به قهوه‌ای تغییر کند ولی بعد از مدتی به رنگ طبیعی درخواهد آمد.
تعداد دوره برداشت در سال دو تا سه نوبت در فضای باز و تا شش نوبت در شرایط گلخانه‌ای می‌باشد.
