معاون رئیس سازمان و مدیر جهاد کشاورزی مشهد گفت: پرورش مرغ بومی برخلاف طیور صنعتی از بازده اقتصادی زیادی برخوردار است.
به گزارش اختر شرق؛ امید طهماسبی زاده با بیان اینکه سه مرکز مجوز دار که شامل دو مرکز مرغ مادر با ۳۹ هزار قطعه و یک مرکز پرورش با ۱۲ هزار قطعه در شهرستان مشهد در حال فعالیت است، خاطرنشان کرد: با توجه به وجود ۹۲ هزار و ۵۰۰ قطعه مرغ بومی در شهرستان مشهد تعداد ۱۱ میلیون عدد تخم مرغ با وزن تولیدی ۴۷۰ تن در طول سال تولید گردید.
وی بیان کرد: پرورش مرغ بومی یکی از گزینه های مطلوب در این عرصه است. مرغ بومی یا همان مرغ های محلی ایران، نوعی نژاد بسیار مقاوم به شمار می آیند. آن ها در مقابل بیماری ها، گرما و سرما تحمل بالایی دارند و این مزیت باعث می شود که ایجاد یک واحد تولیدی مرغ بومی برای تولید کنندگان سوددهی داشته باشد.
پرورش مرغ بومی نیاز به تجهیزات ندارد !
طهماسبی زاده با اشاره به اینکه هرچند اگر در پرورش مرغ بومی یا همان مرغ محلی از تجهیزات مدرن استفاده شود، سود بیشتری نصیب پرورش دهنده می شود. اما با خلاقیت می توان تجهیزات پرورش شامل :آبخوری ، دان خوری ، لانه تخم گذاری و… را با وسایل ساده ساخت، گفت: درواقع با هیچ تجهیزاتی می توان به پرورش مرغ بومی پرداخت.
طهماسبی زاده مزایای پرورش مرغ بومی را برشمرد و اظهار کرد: مرغ بومی در مقایسه با طیور صنعتی مقاوم تر است ، پرورش مرغ محلی نسبت به مرغ صنعتی تلفات کمتری دارد ،مرغ بومی نسبت به بیماریها و گرما و سرما مقاوت بیشتری دارد. و این امر باعث سود دهی بیشتر می شود، تولید محصولات ارگانیک از آنها به دلیل عدم استفاده از داروها و مکملهای مرسوم در مرغهای صنعتی ، بازار پسند بودن تخم مرغ بومی و بازار مناسب آن و عدم محدودیت به جیره غذایی خاص.
وی با بیان این مطلی که هرچند تلفات در مرغداری ها اجتناب ناپذیر است اما در صورت رعایت بهداشت و واکسیناسیون می توان مرگ و میر مرغ ها را به حداقل رساند، مطرح کرد: پرورش مرغ بومی یکی از کسب‌وکارهایی کوچکی است که معمولاً به‌صورت خانگی در روستاها انجام می شود و در جهت خودکفایی خانواده‌ها ازلحاظ تأمین گوشت و تخم‌مرغ و همین‌طور به‌عنوان شغل دوم و در صورت استمرار و توسعه، به‌عنوان شغل اولیه اقتصاد خانواده های روستایی کمک می کند.
معاون رئیس سازمان و مدیر جهاد کشاورزی مشهد توجیه اقتصادی طرح پرورش مرغ محلی یا بومی را اینگونه بیان کرد: وقتی در یک روستا مردم شروع به پرورش مرغ محلی در خانه می کنند و بهترین نژاد مرغ بومی را برای پرورش انتخاب می‌کنند. نیاز خود را از وابستگی به تخم‌مرغ و گوشت مرغ را در درج اول قطع می‌کنند، بعد از مدتی که جوجه درآوری اتفاق افتاد، مردم مازاد بر نیاز پیدا می کنند؛ بنابراین شروع به فروش به کسانی که پرورش مرغ بومی در خانه انجام نمیدهند، می کنند؛ اما قضیه به اینجا ختم نمی‌شود؛ کسانی که پرورش مرغ محلی در خانه امتناع کرده بودند، آنها نیز علاقه مند شده مشغول می شوند. بعد از مدتی که پرورش مرغ محلی در خانه، فراگیر شد، کل روستا می شود؛ مثال عینی شعار هر خانه یک مرغداری.
